Ludzie często mają problemy ze zrozumieniem słowa „kompromis”, z pewnością rozumiejąc je jako wymianę, ale w dzisiejszym języku korporacyjnym oznacza to wymianę jednego towaru jako koszt za inny. Grałem w Final Fantasys Dissidia na starym dobrym PSP wczoraj, gdy byłem zaskoczony wartością powtórki gry. Tak, spędziłem już ponad 50 godzin na tym, o czym jest ten cały temat.
Zwykle, gdy patrzysz na najstarsze gry, takie jak Mario i Dave, łączy je jedno: poszukiwanie. Nie to, że propaguję obsesję na punkcie czegokolwiek, ale taki jest obecny paradygmat gry; towar. Zawsze byłem graczem, nie zaprzeczę temu i właśnie to mam dzisiaj do czynienia z grami. Pierwsze gry miały wiele rzeczy, które łączyły ludzi, ale przede wszystkim chodziło o poziom zaangażowania gracza w środowisko gry lub „świat” gry. To zaangażowanie nie ma wiele wspólnego z grafiką 3D lub rozbudowanymi opcjami.
Spójrzmy na postęp. Początkowo pojawienie się prostych gier arkadowych było do pewnego stopnia fenomenalne. Zadbani gracze byli zachwyceni i wprowadzili na świat zupełnie nowy boom medialny. Tutaj dosłownie każde dziecko błagało o systemy Atari, a wasze maszyny Pentium II i III miały zainstalowane emulatory Sega i NeoGeo (tak na marginesie mam oba zainstalowane), a elementy gry dotyczyły trudnych poleceń, które zostały zmieszane ze sprytnymi sekwencjami. Zrób to trochę dalej, a te same dwa systemy, które zawierają przyzwoite mieszane historie i ciągłość w grach, poprawią umiejętności medialne badane na dwóch ulicach. Walcząca seria gier KOF jest tego namiętnym dowodem i od tego czasu pojawił się kolejny boom turowych strategii i gier RPG, które były porównywalne z „powieściami kontrolowanymi przez użytkowników” na komputerach. Ta adaptacja rozgrywki i mediów może być opisana jako punkt zwrotny w branży gier.
Ponieważ wielu kierowników tutaj zdało sobie sprawę, że gry można wykorzystać do symulacji wielu rzeczy, prawie wszystkiego, więc potencjał jako zasobu biznesowego był odtąd oczywisty. Postępy od tego czasu polegały na poprawie efektów wizualnych gry. Dodatki były oczywiste, że grafika wymaga więcej pracy, więc do gry napłynął napływ inwestycji w studia gier i potrzeba grafiki 3D. Ten wierzchołek można nazwać krzywą wtórną, ponieważ potencjał zysków biznesowych z gier był niezrównany po ustaleniu. Filmy hollywoodzkie opowiadają o hossie i upadku, ale gry mają współczynnik powtarzalności, niezależnie od liczebności odbiorców, co gwarantuje nagrodę.
I ten czynnik powtarzania został wykorzystany w następnej kolejności. Wszyscy możemy zobaczyć, jakie funkcje online oferują gry, które również otwierają drogę dla graczy, aby kupić tylko następny bonus lub aktualizację online. Pojęcie „kupowania wszystkich” jest punktem, w którym możemy wskazać i powiedzieć, że gry ewoluowały. W momencie, gdy zabawa z dodatkową złożonością, taką jak Baldur's Gate, Ys i Metal Gear Solid, była zabawna, gry skupiały się bardziej na wartości towarów.
Najważniejszym czynnikiem w tym wszystkim są oczywiście gry mobilne, a tutaj wskazuję na gry na smartfony, które polegają na zabijaniu czasu. Problem powstaje, gdy większość graczy na smartfonach nie jest zwykłymi graczami, ale raczej dla zabicia czasu. Więc jeśli dasz grę taką jak Subway Surfers, kupując online korzyści dla „normalnych” ludzi, istnieje pewien poziom konkurencji między grami na konsolę / PC a grami na telefon. Nisze są różne, kategorie są różne, a rozmiar inny. Gry takiej jak Temple Run nie można porównać do Farcry 3, ale gdy chodzi o pieniądze, te rzeczy rozpraszają i mieszają.
Dzisiaj dodaje się, konfiguruje i udoskonala fantastyczne elementy rozgrywki. Złożoność jest sprawą oczywistą, a wraz z nią niektóre funkcje dobrze pasują, inne nie. Generalnie niekorzystny dla paradygmatu gry jest całościowe skupienie się na sprzedaży, co często prowadzi do kompromisu w wielu sprawach po stronie gracza. Ostatecznie cały powód grania zostaje usunięty, jeśli gra skupia się bardziej na kupowaniu niż na graniu.
[ff id="5"]
