W przypadku tego rodzaju filtracji ścieków, ścieki doprowadzane do materiału stykowego mogą stać w spokoju przez pewien czas, zanim zostaną opróżnione, a przed ponownym napełnieniem złóż kontaktowych następuje przerwa. Podczas „czasu kontaktu”, gdy filtr jest pełny, drobno zawieszone cząsteczki ścieków osadzają się na materiale kontaktowym i są przetwarzane przez organizmy beztlenowe. W następnym „okresie pustym” osadzona substancja jest utleniana przez bakterie tlenowe. Następnie jest on zmywany z kontaktującego się materiału i usuwany ze ścieków szlamowych przy następnym opróżnianiu zbiornika.
Łóżka kontaktowe to wodoszczelne zbiorniki o ścianach murowanych, które są bardzo podobne konstrukcyjnie do okresowego filtra piaskowego. Materiał stykowy składa się z kruszonego kamienia, zwanego balastem, i ma grubość od 2,5 do 7,5 cm. Zbiornik jest napełniany ściekami przez okres jednej godziny; Pozwolono całkowicie stać na okres dwóch godzin, a następnie opróżnić pod wodą. Ten proces trwa kolejną godzinę. Zbiornik pozostanie teraz pusty przez 3 do 4 godzin przed następnym ładowaniem. (Przy całkowitym czasie pracy 8 godzin, łoże kontaktowe może pracować na trzy zmiany dziennie). Ładunek organiczny w tym przypadku jest w przybliżeniu taki sam, tj. H. 1,1 miliona litrów na hektar dziennie.
Posługiwać się
Metoda łoża kontaktowego ma obecnie jedynie znaczenie historyczne i nie jest szeroko stosowana. Wynika to głównie z utraty wydajności spowodowanej wyłączeniem powietrza, gdy zbiornik jest pełny. Dla skutecznego efektu biologicznego absolutnie konieczne jest, aby wentylacja odbywała się poprzez masę ścieków. Został więc zastąpiony wydajniejszym biologicznym procesem oczyszczania ścieków, jak w przypadku procesu oczyszczania ścieków z filtrem zraszanym i oczyszczalniach osadu czynnego. Jednak łóżka kontaktowe mają następujące zalety w porównaniu z filtrami zraszanymi:
(i) Wymagana mniejsza głowica sterująca
(ii) Wolność od filtrów (Psychoda) much
(iii) Mniej dokuczliwy zapach
