Zasada „przetrwania najsilniejszych” pozostaje aktualna w obecnej gospodarce światowej, która charakteryzuje się ciągle zmieniającym się otoczeniem biznesowym. Każda nowoczesna firma musi walczyć o istnienie i rozwój w tak konkurencyjnym otoczeniu. Jednym z najbezpieczniejszych sposobów jest zaoferowanie najlepszej jakości produktu w rozsądnej cenie, która spełnia potrzeby klienta docelowego. Aby dać konsumentom poczucie radości i oferować produkty wysokiej jakości po rozsądnych cenach, producent musi przenieść swoją koncentrację z zwykłego kosztowania na obniżanie kosztów w celu zmniejszenia kosztów produkcji. Redukcja kosztów jest zatem najważniejszą mantrą zarządzania, jak kiedyś słynny strateg Michael.E. Porter zacytował swoją pionierską książkę „Strategia konkurencyjna”. Istnieje wiele technik zarządzania kosztami strategicznymi, takich jak zarządzanie łańcuchem dostaw (SCM), przeprojektowanie procesów biznesowych (przeprojektowanie wartości) i całkowite utrzymanie wydajności w celu zmniejszenia kosztów. Spośród nich zarządzanie łańcuchem dostaw jest ważnym narzędziem do obniżania kosztów. Na tym tle niniejszy artykuł powinien podkreślać ramy koncepcyjne SCM, Modus Operandi i jego znaczenie dla świata korporacyjnego w nowym tysiącleciu.
Zarządzanie łańcuchem dostaw stało się bardzo skuteczną techniką, ponieważ zwiększa reakcję na zmieniające się warunki biznesowe i poprawia konkurencyjność firmy. Aby przetrwać i rozwijać się w dzisiejszej intensywnej konkurencji i coraz bardziej globalnej gospodarce, organizacja musi poprawić swoją reaktywność rynkową i stać się konkurencyjna. Ramy łańcucha dostaw to metoda podziału powiązanych działań o wartości dodanej od dostawcy surowców / komponentów do dostarczania produktu końcowego do klientów / konsumentów.
Łańcuch dostaw to proces biznesowy, który łączy, rozwija i dostarcza producentom, sprzedawcom detalicznym, klientom i dostawcom w postaci łańcucha z produktami jako pojedynczą wirtualną organizacją powiązanych umiejętności i zasobów. Zarządzanie łańcuchem dostaw to proces, w którym przepływ towarów fizycznych i powiązane informacje z linii produkcyjnej dostawców komponentów są synchronizowane na niskim poziomie z użytkownikiem końcowym. Prowadzi to do wczesnego powiadamiania o wahaniach popytu i synchronizacji procesów biznesowych między wszystkimi uczestniczącymi organizacjami w tym łańcuchu dostaw.
Definicja:
Definicje prestiżowych referencji zmieniły się w ciągu ostatniej dekady. Na przykład w Roczniku łańcucha dostaw 2000 SCM opisano jako „łańcuch procesów ułatwiających działania biznesowe między partnerami handlowymi, od zakupu surowców i materiałów do produkcji po dostarczenie gotowego produktu użytkownikowi końcowemu”. APICS - Performance Advantage zaproponował tę definicję w styczniu 1999: „Globalna sieć, która dostarcza produkty i usługi surowcowe klientom końcowym poprzez techniczny przepływ informacji, fizyczną dystrybucję i gotówkę”.
Jest to niewielka zmiana w porównaniu z definicją z 1997 r. Oferowaną przez Logistics Management i opisuje SCM jako „zapewniającą lepszą wartość dla klientów i ekonomię poprzez zsynchronizowane zarządzanie przepływem towarów fizycznych i powiązanych informacji od zaopatrzenia do konsumpcji” . Opracowywanie definicji było kontynuowane, gdy Europejskie Stowarzyszenie Logistyki zaproponowało w 1995 r., Że SCM brzmi: „Organizacja, planowanie, kontrola i realizacja przepływu towarów od rozwoju i zakupów poprzez produkcję i dystrybucję do klienta końcowego w celu spełnienia wymagań rynku minimalne koszty i minimalne zużycie kapitału ”.
Jeden z pierwszych, który znalazł szczegółowy opis SCM, International Journal of Logistics Management, w 1990 roku nazwał go „Integracyjną filozofią zarządzania ogólnym przepływem kanału sprzedaży od dostawcy do użytkownika końcowego”.
W większości definicji SCM kilka tematów wydaje się spójnych:
o Zakres rozciąga się od źródeł zaopatrzenia do klientów końcowych
o Oprócz produktów i usług uwzględnione są również informacje i przepływy finansowe
o Celem jest zaspokojenie popytu klientów przy możliwie najniższych kosztach
o Do zarządzania procesem wymagane jest globalne i integracyjne podejście
Redukcja kosztów i SCM
Istnieje wiele technik redukcji kosztów dostępnych dla zarządzania w celu zmniejszenia kosztów. Obejmują one redukcję personelu, ścisłe monitorowanie, kompromisy w zakresie jakości, nadgodziny itp. Jednak redukcja kosztów kosztem jakości to tylko strategia marnotrawstwa. SCM dąży do redukcji kosztów bez utraty jakości. Strategia SCM polega na redukcji kosztów poprzez wyeliminowanie wszelkich działań niezwiązanych z wartością dodaną w przepływie towarów od dostawcy surowca do użytkownika końcowego. SCM dąży do zwiększenia przewagi konkurencyjnej całego kanału. Środkiem do osiągnięcia tego celu jest stworzenie wartości dla klienta, która przewyższa propozycję wartości konkurenta, a tym samym zwiększenie satysfakcji klienta, poprzez poprawę wydajności (niższe koszty) lub wydajności (wartość dodana przy tych samych kosztach) .
Decyzje w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw: 1
Decyzje dotyczące zarządzania łańcuchem dostaw można podzielić na dwie ogólne kategorie - strategiczne i operacyjne. Jak sugeruje to termin, decyzje strategiczne są zwykle podejmowane w dłuższym horyzoncie czasowym. Są one ściśle powiązane ze strategią korporacyjną i kierują wytycznymi łańcucha dostaw z perspektywy projektowania. Z drugiej strony decyzje operacyjne są krótkoterminowe i koncentrują się na dzisiejszych działaniach. Wysiłek związany z podejmowaniem takich decyzji polega na skutecznej i wydajnej kontroli przepływu produktów w „strategicznie” planowanym łańcuchu dostaw.
Cztery główne obszary decyzyjne w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw to:
(1) lokalizacja
(2) produkcja
(3) zapasy
(4) Transport (dystrybucja)
W każdym z tych obszarów decyzyjnych znajdują się zarówno elementy strategiczne, jak i operacyjne.
Decyzje lokalizacyjne: Geograficzne umiejscowienie miejsc produkcji, magazynów i punktów zaopatrzenia jest naturalnym pierwszym krokiem w tworzeniu łańcucha dostaw. Lokalizacja obiektów wymaga zapewnienia środków na plan długoterminowy. Po określeniu wielkości, liczby i lokalizacji określane są również możliwe trasy, którymi produkt przepływa do klienta końcowego. Decyzje lokalizacyjne są przede wszystkim strategiczne, ale mają również wpływ na poziomie operacyjnym.
Decyzje produkcyjne: strategiczne decyzje obejmują, który produkt powinien być wytwarzany i w którym zakładzie powinny być wytwarzane, przypisanie dostawców do zakładów, zakłady do kanałów sprzedaży (DC) i DC na rynki klientów. Decyzje te mają ogromny wpływ na sprzedaż, koszty i obsługę klienta firmy. Decyzje te obejmują tworzenie głównych planów produkcji, planowanie produkcji na maszynach i utrzymanie sprzętu. Inne kwestie obejmują równoważenie obciążenia i środki kontroli jakości w zakładzie produkcyjnym.
Decyzje dotyczące zapasów: odnoszą się one do sposobów zarządzania zapasami. Na każdym etapie łańcucha dostaw znajdują się zapasy jako surowce, półprodukty lub wyroby gotowe. Można je również przetwarzać między lokalizacjami. Jego głównym celem jest łagodzenie wszelkich niepewności w łańcuchu dostaw. Ponieważ zapasy mogą kosztować od 20 do 40 procent ich wartości, efektywne zarządzanie nimi ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania łańcucha dostaw. Jest to strategiczne w tym sensie, że najwyższe kierownictwo wyznacza cele.
Decyzje transportowe: Aspekt wyboru trybu w tych decyzjach jest bardziej strategiczny. Są one ściśle powiązane z decyzjami w sprawie wykazu, ponieważ najlepszy wybór rodzaju transportu jest często osiągany poprzez zważenie kosztów korzystania z odpowiedniego rodzaju transportu z pośrednimi kosztami inwentaryzacji dla tego rodzaju transportu. Obsługa klienta i lokalizacja geograficzna odgrywają kluczową rolę w podejmowaniu takich decyzji. Ponieważ transport stanowi ponad 30 procent kosztów logistyki, wydajne działanie ma sens ekonomiczny. Rozmiary przesyłek (skonsolidowane przesyłki masowe w porównaniu z partiami dla partii), trasy i planowanie sprzętu mają kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania strategią transportową firmy.
Dlaczego łańcuch dostaw?
Znaczenie i potrzeba SCM wzrośnie w przyszłości. Klienci domagają się szybszej i terminowej dostawy zamówień. Produkcja będzie oczekiwać lepszej znajomości wymagań dotyczących zamówień, aby lepiej planować ich przepływy pracy i procesy zaopatrzenia. Podobne oczekiwania dotyczą firm zewnętrznych. Potrzeba lepszej koordynacji między klientami, dostawcami i usługodawcami wymaga lepszej widoczności i współpracy w całym łańcuchu dostaw.
Dynamiczne otoczenie biznesowe, charakteryzujące się konkurencją czasową, synchronizacją z innymi funkcjami firmy, usługami dostosowanymi do konkretnych rynków i klientów, zwiększoną konsolidacją dostawców i usługodawców, dalszą prywatyzacją i deregulacją, ciągłym naciskiem na outsourcing, opracowywanie mierników wydajności obejmujących partnerów w łańcuchu dostaw. a handel elektroniczny w celu umożliwienia komunikacji w całym łańcuchu dostaw zwiększy zapotrzebowanie na łańcuchy dostaw.
Rozwój zarządzania łańcuchem dostaw:
Obszar odpowiedzialności
Wcześniej: komponenty SCM były tradycyjnie postrzegane jako „funkcjonalne silosy” i zazwyczaj obejmowały transport wychodzący (tj. Dostawę do klienta); Magazynowanie w terenie i zarządzanie zapasami produktów gotowych.
Obecny: Dzisiejszy menedżer SCM ma zasadniczo znacznie szerszy zakres obowiązków. większość menedżerów odpowiada za transport, magazynowanie, zarządzanie magazynem, obsługę klienta, zakupy / zaopatrzenie, planowanie wymagań, planowanie / planowanie produkcji i logistykę międzynarodową.
2. Pozycja organizacyjna:
Poprzednio: SCM był tradycyjnie postrzegany jako centrum kosztów, które w niewielkim stopniu lub wcale nie dodało konkretnej wartości. Osoby odpowiedzialne za SCM były zazwyczaj na poziomie kierowniczym i zgłaszane dyrektorom lub wiceprezesom odpowiedzialnym za operacje, marketing lub inne obszary funkcjonalne.
Obecny: Kierownicy SCM są teraz dobrze przygotowani. Menedżerowie odpowiedzialni za marketing / sprzedaż, produkcję i inne działy są zazwyczaj więcej współpracownikami niż sprawozdawcami. Ostatnie badanie wykazało, że 52% dyrektorów SCM w amerykańskich firmach podlega wiceprezesowi wykonawczemu lub dyrektorowi ds. Operacyjnych / CEO. W Azji odsetek ten był nieco niższy (48 procent); w Europie odsetek ten wynosił tylko 31 procent.
3. Edukacja i szkolenie
Wcześniej: historycznie stosunkowo niewiele uniwersytetów oferowało szkolenia w zakresie SCM. W tych placówkach nauczyciele akademiccy, którzy prowadzili kursy SCM, zwykle przebywali w większym dziale, np. B. Operacje lub marketing. Niektóre szkoły oferowały szkolenia i seminaria w zakresie SCM, ale fora te ogólnie koncentrowały się na konkretnym aspekcie SCM, takim jak: B. Negocjacje w sprawie transportu, techniki zarządzania magazynem, systemy magazynowe i przeładunkowe oraz handel międzynarodowy
Obecne: Obecnie istnieje wiele uznanych uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych i za granicą, które oferują stopnie naukowe na wszystkich poziomach w dziedzinie SCM. Niedawna lista CLM zidentyfikowała prawie 50 instytutów z programami nauczania związanymi z SCM. Obfituje w seminaria szkoleniowe i warsztaty na tematy związane z SCM.
4. Wkład w wyniki firmy
Dawniej: postrzegane w przeszłości jako centrum kosztów, wkłady SCM na poziomie przedsiębiorstwa były klasyfikowane jako minimalne. Ponieważ systemy sprawozdawcze koncentrowały się na zarządzaniu działaniami na poziomie operacyjnym, wartość strategiczna związana z SCM była trudna do oszacowania.
Obecni: Wiodący producenci podają, że koszty SCM wynoszą od 4 do 5 procent sprzedaży, podczas gdy średnia w branży wynosi od 7 do 10 procent. Skuteczny SCM może poprawić wydajność dostaw o 25 procent, zmniejszyć zapasy o pół i pół i zwiększyć ogólną produktywność o co najmniej 15 procent.
Podsumowując, można powiedzieć, że równania zmieniają się bardzo szybko na tym dynamicznym rynku, a wczorajsi liderzy rynku są zastępowani przez szybko zmieniających się i zwinnych nowych graczy. Intensywna konkurencja, wymagający klienci, krótsze cykle życia produktu, szybki postęp technologiczny - wszystkie te czynniki szybko zmieniają dynamikę konkurencji w globalnym środowisku. To niestabilne otoczenie biznesowe sprawia, że marketerzy skuteczniej niż kiedykolwiek konkurują ze sobą. Tradycyjne podejścia są zbyt wolne, aby nadążać za zmieniającą się globalną złożonością. Zmiany te wywierają presję na świat biznesu, aby radził sobie ze wszystkimi komponentami biznesowymi, takimi jak zaopatrzenie, logistyka, marketing itp. Skuteczne powiązanie funkcji tych procesów stawia firmy w strategicznej pozycji. Każde łącze w SCM może prowadzić do przewagi konkurencyjnej. W tym czasie firmy postrzegały swoje łańcuchy dostaw jako sposób na skoncentrowanie się na własnych kluczowych kompetencjach, z których korzystają dostawcy, zmniejszeniu kosztów i szybszym reagowaniu na klientów. Cele te nie zostaną zmiecione przez łańcuch dostaw w nowym tysiącleciu. Zastępuje je jednak jeden super cel: konkurencja oparta na tym, jak dobrze firmy zarządzają swoim łańcuchem dostaw.
Bibliografia:
1 Wprowadzenie do zarządzania łańcuchem dostaw autorstwa Ram Ganeshan i Terry P. Harrison na stronie http://lcm.csa.iisc.ernet.in/scm/supply_chain_intro.html
[ff id="3"]
