Bezdech senny to zaburzenie snu charakteryzujące się nieprawidłowymi przerwami w oddychaniu lub przypadkami nienormalnie niskiego oddychania podczas snu. Każda przerwa między kolejnymi oddechami nazywana jest „bezdechem” - słowem pochodzącym od greckiego słowa „bezdech” i oznaczającym „bez tchu”. Przy normalnym oddychaniu częstotliwość przerw jest stała i regularna. Jeśli z różnych powodów normalny wzorzec oddychania zmienia się, a przerwy między kolejnymi przerwami stają się nieregularne, prowadzi to do zaburzenia bezdechu sennego. Każda nieregularna przerwa w oddychaniu nazywana jest „bezdechem”. W normalnym oddychaniu każda przerwa lub pauza nazywana jest „bezdechem”, podczas gdy w przypadku nienormalnego oddychania nazywa się „hipopnea”.
Objawy bezdechu sennego
Ludzie cierpiący na zaburzenie często nie wiedzą, że go mają. Niektóre objawy mogą ustalić, czy dana osoba cierpi na zaburzenie. Główne objawy to:
- bezsenność
- Problemy ze snem
- Zadławienie lub świszczący oddech podczas snu
- Nocne poty
- Poczuj się nadmiernie śpiący w ciągu dnia
- Chrapanie często i głośno
- Trudności w oddychaniu podczas snu
Inne objawy wskazujące na możliwe zaburzenie obejmują:
- Zmęczenie
- Poranny ból głowy
- Utrata pamięci
- Trudności w nauce nowych rzeczy
- drażliwość
- Niemożność koncentracji przez długi czas
- depresje
- Huśtawki nastrojów i / lub zmiany osobowości
- Suchość w gardle po przebudzeniu
- Częste oddawanie moczu w nocy
Przyczyny bezdechu sennego
Zaburzenie zwykle występuje z powodu nagromadzenia tłuszczu lub utraty napięcia mięśniowego, szczególnie w starszym wieku. W tym szczególnym zaburzeniu są mięśnie tchawicy („tchawica” to tchawica), miękkie mięśnie podniebienia u podstawy języka i języczka („uvula” to mała mięsista tkanka o trójkątnym kształcie, która zwisa ze środka z tyłu języka) Szyja) znacznie się rozluźnia i zapada w trakcie oddychania. Mówiąc prosto, tchawica staje się napięta lub warstwy tchawicy przylegają, ograniczając przepływ powietrza do płuc. Zaburzenie może również wystąpić z powodu nieprawidłowego działania neuronów, które kontrolują proces oddychania podczas snu. To zaburzenie snu można zdiagnozować za pomocą nocnego testu polisomnogramowego - testu snu, który jest często używany do identyfikowania zaburzeń snu i powiązanych problemów.
Skutki bezdechu sennego
Chociaż zaburzenia snu wydają się powszechne i mniej poważne, mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Nieleczone zaburzenie może spowodować:
- depresja
- Seksualna dysfunkcja
- nadciśnienie
- wysokie ciśnienie krwi
- Nieregularne tętno
- choroba niedokrwienna serca
- Przewlekła niewydolność serca
- Pogorszenie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)
Rodzaje bezdechu sennego
Istnieją trzy rodzaje bezdechu sennego:
- Obturacyjny bezdech senny (OSA)
- Centralny bezdech senny (CSA)
- Mieszany bezdech senny (MSA)
Chociaż wszystkie trzy rodzaje zaburzeń snu różnią się przyczynami i leczeniem, jeden aspekt pozostaje powszechny - niektóre części układu oddechowego zwężają się i wpływają na procent tlenu docierającego do płuc pacjenta.
Obturacyjny bezdech senny (OSA)
Jest to bardzo powszechna forma zaburzenia występująca u większości osób z zaburzeniami snu. Obturacyjny bezdech senny jest zaburzeniem fizycznym. Ta forma zaburzenia zazwyczaj charakteryzuje się ludźmi, którzy:
- Większa waga (nadwaga)
- Mała szczęka
- Mały przepływ powietrza w tchawicy (tchawicy)
- Duży język
- migdały
Główna przyczyna OSA jest taka sama jak podana powyżej dla bezdechu sennego. Stan może się pogorszyć, jeśli pacjent spożywa alkohol, środki uspokajające i nasenne.
Centralny bezdech senny (CSA)
Jest to stosunkowo rzadka postać zaburzenia snu, w którym mięśnie tchawicy nie zwisają znacząco, a przepływ powietrza pozostaje wystarczająco duży, aby przepuścić wystarczającą ilość powietrza. Jednak w przypadku tego konkretnego zaburzenia mięśnie przepony i klatki piersiowej tymczasowo nie działają skutecznie, co prowadzi do obniżenia poziomu tlenu we krwi. Zmniejszona zawartość tlenu zakłóca normalną pracę metaboliczną organizmu, a mózg otrzymuje również mniej tlenu, powodując utratę pamięci, powolne uczenie się, powolny odruch i trudności z koncentracją.
Mieszany bezdech senny (MSA)
W bardzo rzadkich przypadkach niektóre osoby cierpią jednocześnie na obturacyjny bezdech senny i centralny bezdech senny. W takich przypadkach oba zaburzenia snu objawiają się przez zmieszanie ze sobą, a dana osoba może doświadczyć efektów jednego z zaburzeń w konkretnym przypadku lub połączonego efektu obu. Patologicznych lub psychologicznych skutków tego zaburzenia nie można z góry ustalić ani określić, ponieważ na jego manifestację wpływa wiele czynników.
Leczenie bezdechu sennego
Leczenie zaburzeń snu zależy od stopnia, w jakim dana osoba cierpi na to. Zasadniczo leczenie można prowadzić w formie terapii i operacji, w zależności od tego, jak poważnie zaburzenie wpływa na jednostkę. Leczenie polega na:
Terapie
Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP)
Terapię tę stosuje się na ogół, gdy dana osoba ma zaburzenia snu od umiarkowanego do ciężkiego. Terapia składa się z urządzenia, które podczas snu dostarcza powietrze (tlen) przez maskę nad nosem. Ciśnienie powietrza pozostaje wyższe niż w otaczającym powietrzu i jest wystarczająco silne, aby utrzymać otwarte kanały powietrzne.
Regulowane urządzenia ciśnieniowe w drogach oddechowych
Dzięki tej terapii specjalne urządzenie ciśnieniowe automatycznie dostosowuje ciśnienie powietrza i zawartość tlenu podczas snu. Podstawowa funkcja urządzenia jest podobna do tej stosowanej w terapii CPAP, ale jest bardziej zaawansowanym modelem i obsługuje dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych na dwóch poziomach (BPAP). Urządzenie oferuje większy nacisk podczas wdechu i zmniejsza ciśnienie podczas wydechu.
Adaptacyjna serwo wentylacja (ASV)
To urządzenie do przepływu powietrza uczy się i rozumie normalny wzorzec oddychania, a następnie przechowuje informacje we wbudowanym komputerze. Podczas snu urządzenie reguluje ciśnienie powietrza, aby znormalizować wzorzec oddychania i zapobiega przerwom w oddychaniu. ASV jest skuteczniejszy niż CPAP w leczeniu bezdechu sennego u niektórych osób.
Urządzenia ustne
Terapia polega na noszeniu aparatu doustnego, który został specjalnie zaprojektowany, aby „szyja” była otwarta. Urządzenia doustne są łatwiejsze w użyciu. Niektóre urządzenia są specjalnie zaprojektowane, aby utrzymać szyję otwartą, przesuwając szczękę do przodu. Czasami może to nawet złagodzić chrapanie i zapobiec łagodnemu obturacyjnemu bezdechowi sennemu.
operacja
Głównym celem operacji związanej z bezdechem podczas snu jest usunięcie nadmiaru tkanki z nosa lub gardła, które mogą blokować przepływ powietrza. Opcje chirurgiczne obejmują:
Uvulopalatopharyngoplastyka (UPPP)
Podczas tej operacji nadmiar tkanki jest usuwany z tylnej części jamy ustnej i górnej części gardła. Czasami migdałki i migdałki są usuwane. Ten rodzaj operacji może skutecznie zapobiegać chrapaniu. Jednak w oparciu o dowody kliniczne zaobserwowano, że jest mniej skuteczny w leczeniu bezdechu sennego, ponieważ tkanka znajdująca się poniżej tchawicy (tchawicy) może nadal blokować przepływ powietrza. Procedura UPPP jest zwykle wykonywana w szpitalu i wymaga znieczulenia ogólnego.
Postęp szczękowo-żuchwowy
W tej procedurze szczęka jest przesuwana do przodu przez pozostałe kości twarzy. Zwiększa to przestrzeń za językiem i miękkie podniebienie oraz zmniejsza zanieczyszczenie powietrza. Ta procedura może wymagać usług chirurga jamy ustnej i / lub ortodonta i może być łączona z innymi procedurami chirurgicznymi w celu zwiększenia prawdopodobieństwa sukcesu.
Tracheotomia
Jest to operacja krytyczna i jest zalecana tylko wtedy, gdy inne leczenie zakończy się niepowodzeniem i pacjent ma ciężki lub zagrażający życiu bezdech senny. Ta procedura tworzy otwór w gardle i wprowadza metalową lub plastikową rurkę do tchawicy, przez którą oddychamy. Otwór jest zakryty w ciągu dnia i odsłonięty w nocy, aby powietrze mogło dostać się do płuc. Rura pomaga ominąć zatkany kanał powietrzny.
[ff id="3"]