Florence Nightingale poczyniła wielkie postępy w rozwoju pielęgniarstwa. Ich działania w XIX wieku zrewolucjonizowały opiekę pielęgniarską i opiekę nad pacjentem. Kobieta z lampą stała się ważną postacią w medycynie, a zmiany, które dokonała w pielęgniarstwie, uratowały miliony istnień ludzkich.
Nightingale urodził się w 1820 roku i kształcił się jako młoda dziewczyna w językach, matematyce i innych dyscyplinach. W 1837 r. Doniosła, że słyszała głos Boga mówiący jej, że ma misję w swoim życiu. Doszła do wniosku, że ta misja polega na opiece nad innymi chorymi lub rannymi.
Nightingale udał się do Prus i wziął udział w programie nauczania dziewcząt i młodych kobiet, jak karmić piersią. Kiedy opuściła szkołę, przez krótki czas pracowała w Paryżu w szpitalu sióstr Maryi. Nawet tak wcześnie ci, którzy zetknęli się z nią, często szanowali ich opinie, myśli i działania.
W 1853 r. Nightingale wróciła do Anglii, gdzie została nadzorcą instytucji zajmującej się chorymi panami w Londynie. Nie otrzymała zapłaty za stanowisko. Krótko po objęciu stanowiska rozeszły się w Anglii doniesienia o złych warunkach dla rannych i chorych żołnierzy w wojnie krymskiej.
Nightingale zgromadził trzydzieści osiem innych kobiet i razem pojechali do Scutari w Turcji. W latach 1854–1856 kierowała pielęgniarstwem w szpitalach wojskowych. Jedną z rzeczy, na których skupił się Nightingale, była poprawa warunków sanitarnych w szpitalach. Zamówiła dodatkowe ubrania i pościel oraz zebrała datki od osób w Anglii, aby wesprzeć jej wysiłki.
Wskaźnik umieralności w szpitalach, w których Nightingale nadzorował pielęgniarstwo, wkrótce spadł z 60 do 2 procent. Wykorzystała także swoje zaplecze matematyczne do przeprowadzenia badań statystycznych dotyczących chorób i umieralności. W 1856 roku została dyrektorem generalnym kobiecej placówki pielęgniarskiej wojskowych szpitali wojskowych.
Kiedy wróciła do Anglii, Nightingale kontynuowała rozwój pielęgniarstwa. Pomogła założyć Królewską Komisję Zdrowia Armii i doradzała urzędnikom państwowym w kwestiach hydraulicznych w Indiach. Założyła także szkołę do szkolenia innych pielęgniarek w Londynie.
Nightingale cierpiała na nieznaną chorobę po powrocie z wojny krymskiej, choć nadal pisała o kwestiach związanych z opieką i higieną. Była niewidoma do 1901 roku. W 1907 r. Otrzymała Order Zasługi od króla. Zmarła w 1910 roku.
Na rozwój pielęgniarstwa duży wpływ miała praca Florence Nightingale. Przyniosła wiele nowych osiągnięć w dyscyplinie pielęgniarskiej i pomogła jej zdobyć bardzo szanowane stanowisko dla osób fizycznych. Zobowiązała się do poprawy warunków dla rannych i chorych oraz do szkolenia innych w niej
[ff id="6"]
